09.2002

 

RINGMERKINGARFRĮBOŠANIR

 

viš Jens-Kjeld Jensen, fuglaśtstappara, Nólsoy.

 

Gomul likka merkt 28.11.1089, Stoke Orchard, Cloucestershire, England. Funnin deyš ķ Hśsavķk 6.5.2002.

 

Gomul rita merkt 16.5.1986 į Bleiksųy, Nordland, Norge. Fleygaš į Fugloyarbankanum 15.1.2002.

 

Gamal lundi merktur 10.7.1980 ķ Runde, Mųre og Romsdal, Norge. Skotin ķ ein śtsynning śr Svķnoy 19.12.2001.

 

Lundapisa merkt 25.6.1981 ķ Runde, Mųre og Romsdal, Norge. Skotin sunnan śr Svķnoy 12.12.2001.

 

Ompil merktur 19.7.1997 ķ Great Saltee Island, Wexford, Ireland. Druknašur į lķnu 12 mķl sunnan śr Mykinesi 17.4.2002.

 

Gamalt tjaldur merkt 29.9.1989 ķ Dawlish Warren, Exe, Devon, England. Dripiš av einum mįsa ķ Sųrvįgi 18.4.2002.

 

Gomul rita merkt 21.6.1990 ķ Hornoya, Vardų, Norge. Fleygaš eystan śr Porkeri 6.3.2002.

 

Nįtungi merktur 12.8.1964 ķ Auskerry, Orkney. Skotin ķ Porkerisnesi 6.4.2002.

 

Gamal nįti merktur 28.11.2001 į leišini 14 mķl eystan śr Nólsoy. Fleygašur į Fugloyarbankanum 9.4.2002.

 

Mynd: Jens-Kjeld Jensen

Tekstur: Poul Johannes Simonsen į fleyg omanfyri Gųrrasessi.

 

Fyrst og fremst vil eg siga, at nįti og havhestur er sami fuglur. Navniš nįti veršur ofta brśkt sunnanfyri, mešan navniš havhestur veršur brśkt noršanfyri. Nólsoyingar fara eftir nįtungum og fleyga gamlan nįta, mešan hvannasunds-menn fara eftir havhestaungum og fleyga gamlan havhest.

Hvannasunds- ella sundamenn og višingar brśka heitiš “strok havhestur” fyri ungan havhest, iš kemur aftur til lands.

8. september ķ įr var eg ķ Gųrrasessi į Višareiši viš einum av Fųroya bestu fleygamonnum, Poul Johannes Simonsen, Hvannasund og ringmerkti strok havhestar.

Strok havhestar eru 2 til 4 įra gamlir havhestar, sum koma inn undir land ķ august og september mįnaš.

Nógvir strok havhestar flugu 8. september, og upp į 6-7 timer fleygaši Poul Johannes 40 “lokkifuglar” og 800 strok havhestar, sum eg so ringmerkti. Ofta mįtti Poul Johannes sita og bķša viš einum havhesti ķ netinum, tķ eg var ikki lķka skjótur at ringmerkja, sum hann var at fleyga!

Tķverri tók eg “bert” 800 ringar viš tann fyrsta dagin, tķ vešriš og fleygalķkindini vóršu av teim allarbestu, so teir vóru skjótt brśktir. Hinir 450 nįtaringarnir, sum eg hevši eftir, vóršu so brśktir teir bįšar nęstu dagarnar, hóast vešriš stundum ikki var tespiligt at fara ķ bjųrgini ķ!

Mann įtti at gjųrt nógv meira viš at fleyga gamlan nįta ķ august og september av tķ einfųldu orsųk, at taš tį eru ungfuglar, iš verša fleygašir. Um vit samanbera taš viš at fleyga nįta į vįri, kunnu vit ofta rokna viš at fįa heilt gamlan fugl ķ netiš – ja, óivaš er onkur 30 og 40 įra gamal fuglur ķmillum.

Kanningar, sum Maria Dam į Heilsufrųšisligu Starvsstovuni hevur gjųrt, prógva heilt greitt, at nógv ymisk slųg av eitri eru at finna ķ gomlum nįtum, so frįrįtt veršur at eta av honum fleiri feršir um vikuna, mešan tann ungi nįtin harafturķmóti so sjįlvandi hevur minni av eitri ķ sęr!

 

Og so til nakaš heilt annaš, men ikki minst lķka umrįšandi!

Um onkur gamal nįti skuldi hingiš į lķnuni, ger okkum so tann beina og hygg eftir, um hann skuldi veriš ringmerktur. Vinarliga frįboša so nummariš į ringinum til mķn, tķ eg vęnti ikki, at stórt meira enn 1% af hesum nįtunum verša frįbošašir aftur, so hvųr ringur hevur stóran tżdning.

Takk!