02.2001
Steinkópur
i Nólsoy.
viđ
Síđan jólaaftan hevur ein steinkópur hildiđ til á
Malarenda í Nólsoy. Tađ er ikki vanligt at síggja steinkóp í Nólsoy ella í
Fřroyum sum heild. Eg metti kópin verđa ein steinkóp, men fyri at fáa tađ at
vita viđ vissu, avmyndađi eg kópin, og sendi myndirnar til kópafrřđingin Bjarna
Mikkelsen á Fiskirannsóknarstovuni í Tórshavn. Bjarni Mikkelsen ivađist ikki í,
at talan var um ein steinkóp. Haraftrat var Bjarni so beinasamur at senda mćr
hesar reglunar, iđ hann hevur skrivađ um lagnuna hjá steinkópinum í Fřroyum:
"Seinasti
steinkópurin var sligin um 1845. Steinkópurin, iđ er vćl minni enn
láturkópurin, hevđi eisini eitt řrđvísi háttalag. Hann var vanligur á
kyrruplássum, og var nevndur hin innanfjarđađi, međan láturkópurin, ella hin
uttanfjarđađi, er vanliga á brimplássum. Um summariđ (maj - juni) fór
steinkópurin upp á land, á hólmar og skerđ, at leggja nósan. Nósin, iđ losar
hvřlpaullina í móđurlívi, er líkur tí vaksna kópinum, tá hann verđur lagdur.
Nósin, iđ er fřrur fyri at fara á sjógv alt fyri eitt, liggur tó mest uppi á
landi fyrstu dagarnar, har hann sýgur opnuna.
Alt ov lćtt var at sřkja hólmar og skerđ summarstíđ, at
sláa nósa. Lá vćl fyri, fekst nakađ av tí vaksna kópinum eisini. Av tí at
steinkópurin ikki kemur so vćl í hóslag viđ láturkópin, hevur hann helst verđi
rikin burtur frá látrunum, og hevur tí ikki kunna lagt nósan á vardum stađ.
Háttalagiđ hjá steinkópinum hevur helst verđi hansara bani í Fřroyum, tí hann
var ov lćttur at veiđa. Fáar frábođanir eru um at steinkópur er sćddur í
Fřroyum, eftir at hann doyđi út, sjálvt um hetta kópaslag nřrist í londunum
rundan um okkum. Fýra steinkópar vóru skotnir í Suđuroy í 1960'unum.
Steinkópurin er nakađ líkur láturkópinum, tó at hann er minni og trýniđ er
meira břllut, og kann tí verđa mistikin fyri at verđa láturkópur. Steinkópurin
er tí mřguliga meira vanligur í Fřroyum, enn tađ kann tykjast? "
Tađ hevđi veriđ stuttligt, hevđi steinkópurin fingiđ
friđ at veriđ verandi í Nólsoy. Mřguliga kann hann eisini nřrast í Fřroyum
aftur. Sjálvandi - hetta krevur, at hann heldur seg langt burtur frá Tinganesi,
landsdjóralćkna og lřgreglu, tí har er hann í stórum vanda fyri at verđa
skotin. Annars biđur Nátturúgripasavniđ fólk bođa frá, um man sćr kóp, iđ man
heldur er annađ enn láturkópur!
Mynd: Steinkópurin, sum her slangar sćr á Mikal'sa mola í
Nólsoy.
Myndatakari: